Twee typen galzuren spelen vermoedelijk een hoofdrol bij de voortplanting van zeeprikken. Het ene type fungeert als geslachtsferomoon ( = signaalstof), het andere beïnvloedt de migratie. Indicaties dat dergelijkes stoffen van belang zijn, bleek uit eerdere onderzoeken.
Recent onderzoek naar het liefdesleven van de Pacifische zeeprik, nauw verwant aan ‘onze‘ zeeprik Petromyzon marinus, bevestigt ook voor deze soort de essentiele rol van galzuren. Met zogenaamde elektro-olfactogrammen – werden metingen aan de detectie en gevoeligheid van het reukorgaan van de zeeprikken voor galzuren in kaart gebracht.
Type 3kZPS wordt door mannetjes afgescheiden om vrouwtjes naar de paaiplaats te lokken en speelt daarmee een chemische sleutelrol in het voortplantingsverhaal. Concentraties van minder dan éénmiljoenste gram per liter bleken al te worden ‘opgepikt’. Het andere type, PZS, waarneembaar in nog veel lagere concentraties, lijkt meer een rol te spelen in de migratie over grotere afstanden.
De specifieke werking van beide stoffen is echter nog onduidelijk. Niet onwaarschijnlijk is dat deze vorm van ‘galzure’ communicatie bij alle soorten prikken voorkomt. De onderzoekers geven aan dat deze uitkomsten van belang zijn voor het behoud en de bescherming van prikken, bijv. op het gebied van migratievoorzieningen, herintroductie en het succes van natuurlijke voortplanting.
Bronnen:
Yun et al. (2015). Sulfated bile acids as putative sex pheromone components in Pacific lamprey. Trans. Am. Fish. Soc. 143: 1455-1459.