Wat gebeurt er als je de schattigheid van Loco Roco combineert met de spelstijl van Lemmings? Het resultaat is DownStream Panic!, een puzzelgame dat je makkelijk enkele uurtjes zoet kan houden. Pas bij de latere levels steken physics-foutjes de kop op, waardoor het ontzettend moeilijk wordt om te spelen. Helaas is er weinig plezier te beleven aan een spel als je ergens vastgeraakt en je geen progressie kan boeken.
DownStream Panic! kon niet gemakkelijker worden gemaakt: kleine visjes worden uitgegoten uit een container en jij moet ze tussen de vele obstakels leiden om ze veilig tot de bodem van het water te brengen. Dit is echter wel gemakkelijker gezegd dan gedaan. De bedoeling is om een specifiek aantal vissen te redden van in totaal honderd exemplaren. Dit aantal kan echter wel variëren van level tot level, maar de consequenties van te veel vissen verliezen blijven overal dezelfde. Als je onder het vooropgestelde doel geraakt, kan je helemaal opnieuw beginnen met visjes te redden. Een ander euvel is dat er maar een heel beperkte zone is in het water die veilig is voor de vissen; al de rest is bevolkt door carnivoren die maar al te graag de vissen tussen hun tanden willen hebben.
Opgepast voor obstakels
Het ontwijken van de vele vleeseters valt op zich nog mee, het is de baan doorheen het level die de echte uitdaging vormt. Omdat er een bepaalde stroming aanwezig is, heb je geen directe controle over de vissen. Je zal dus door middel van voorwerpen de goede weg moeten vrijmaken. In het begin krijg je een bom om voorwerpen weg te blazen. Daarna krijg je wat zaadjes, welke direct doorgroeien tot een plant om de stroming van het water te verminderen. Uiteindelijk krijg je het commando over een harpoen en kan je hiermee de vleeseters doden. In de latere levels komen er ook wolken meespelen. Deze zorgen er echter voor dat je vissen onzichtbaar worden voor andere waardoor je je kan focussen op het redden van andere vissen in nood. De wolken kan je van richting veranderen door met ventilatoren te werken. Indien je in de Free-mode speelt, kan je gebruikmaken van alle voorwerpen. Tijdens het hoofdavontuur heb je maar een gelimiteerd budget om materiaal te kopen, waardoor je goed dient te plannen welke acties je wilt ondernemen.
De eerste 30 levels van het spel zijn goed vormgegeven en aangenaam om door te spelen. Trial-and-error is het sleutelbegrip van dit spel, maar de ontwikkelaar heeft het verliezen zo aangenaam mogelijk gemaakt. Je kan verder doorspoelen wanneer je wil, wat de spelsnelheid zeker ten goede komt. Een level kan te allen tijde worden stopgezet en hervat zonder ook maar één punt te verliezen, en met één druk op de knop. Dat scheelt alvast heel wat frustraties en beperkt de laadtijden. De aangename leercurve en gameplay die voldoening geeft, zorgen ervoor dat je doorheen de eerste speeluren heen zal vliegen.