ROOSENDAAL - Afgelopen weekeinde vond het wereldkampioenschap vissen plaats in Niort in Frankrijk.
Foto: De kersverse wereldkampioen Jack Valkenburg met beker. foto Robert van den Berge/het fotoburo
Roosendaler Jack Valkenburg was een van de leden van het winnende Nederlandse team. Hij heeft al vele Nederlandse en Europese titels op zijn naam staan, maar mag zich nu samen met zijn team ook wereldkampioen noemen. Altijd gehoopt en nu is het dan eindelijk zover. Jack Valkenburg uit Roosendaal is samen met zijn team, het Grauvell-Marcel van den Eynde team, wereldkampioen vissen geworden. 25 landen uit de hele wereld deden mee. Voor Jack is deze overwinning een kroon op het harde werk.
"Ik heb al verschillende NK's gewonnen, maar dat je nu zoiets wint, dat is geweldig."
Jack vist niet alleen, zijn team bestaat uit zes leden. Vijf ervan vissen, een staat reserve. "Je vist tijdens zo'n wedstrijd twee dagen en het kan zijn dat iemand ziek wordt, het niet goed doet of om een andere reden gewisseld moet worden."
Aan de wedstrijd gaat een gedegen voorbereiding vooraf. Vorige week zaterdag is het team vertrokken naar Niort in Frankrijk. Daar aangekomen hebben de vissers van maandag tot vrijdag twee keer per dag getraind. "We gebruiken die trainingen om onze tactiek te bepalen en het water te leren kennen."
De Nederlanders hadden een voorsprong op de andere deelnemers. "Het had erg veel geregend, maar vanaf woensdag was het ineens droog. We visten in een licht tot matig stromend watertje. Eigenlijk onder Hollandse omstandigheden. We visten op brasem en voorn, vissen die ook in Nederland in het water te vangen zijn. Dat is een beetje onze specialiteit."
Hoe hoger het gewicht van de gevangen vissen, hoe minder punten de deelnemers krijgen. Het team met de minste punten is de winnaar. "We hebben ons vooral gericht op de voorns, daar waren er heel veel van. Ze wegen wel minder dan de brasem, maar daar zijn er niet zo veel van. Liever veel kleintjes vangen, dan gokken op een paar grote." Naast leuk is het winnen van zo'n wereldtitel ook vermoeiend. "We zijn zondagavond gehuldigd en daarna was er een banket. Ik lag om één uur 's nachts pas in m'n bed en om vijf uur was ik er alweer uit om terug te rijden naar Nederland."
Bron: bndestem.nl