Bron: visserijnieuws.punt.nl. De Noordzeevissers gooien jaarlijks bijna een miljoen ton marktwaardige vis als bijvangst over de reling. Dat meldt het Engelse visserijvakblad Fishing News. De marktwaarde van die vis zou meer dan 51 miljoen euro bedragen.
Deze cijfers kwamen naar voren tijdens een op 25 september in Edinburg gehouden topconferentie over bijvangst.
Staatssecretaris Richard Lochhead van het Schotse ministerie van Visserij, die de conferentie voorzat, haalde fel uit tegen deze ‘economische en milieuvijandige idiotie’ om duizenden tonnen vis te dumpen.
Hoewel vissers, visserijbeheerders, milieuexperts en wetenschappers het over het visserijbeheer zelden eens kunnen worden, veroordeelden zij unaniem de praktijk van het overboord zetten van marktwaardige consumptievis.
Zo kan Schotland eendrachtig front maken naar Europa, waar ‘de idiote regels vastgesteld worden die vissers dwingen de helft van hun vangst overboord te zetten’, zei Lochhead. Hij wil bijvangst nadrukkelijk als onderwerp op de agenda van de EU zetten.
Volgens de Shetlandse Vissersbondvoorzitter Leslie Tait wordt al het werk van de vissers om bijvangst te vermijden, zoals verplichte en vrijwillige sluiting van vangstgebieden en gebruik van grote mazen om kabeljauw te ontzien, niet beloond. Bijvangst bestond vroeger uit ondermaatse vis.
‘De vis die nu overboord gaat is van marktwaardig formaat, maar ze hebben er geen toereikende TAC voor’, zei Tait. Het kabeljauwherstel wordt niet onderkend en volgens Tait moeten de vaststellingsmethodes van bestandsgroottes op de helling en ‘real time data’ worden gebruikt. De nu gebruikte gegevens zijn twee tot drie jaar oud.
‘Herstelde visbestanden worden zo direct overboord gezet, omdat wetenschappers er niet in slagen het bestandsherstel te registreren.’ Tait meent dat alleen vergroting van de TAC’s het probleem kan oplossen.
Camera’s
In Denemarken is 1 augustus een experiment met camerasystemen begonnen. De Deense minister van Voeding, Landbouw en Visserij, Eva Kjer Hansen, heeft in Brussel gezegd dat alle gevangen vis op de toegestane quota in vermindering moet worden gebracht. Vissers kunnen dan hun verdiensten niet vergroten door het overboord zetten van marktwaardige vis.
Zes Deense vissersschepen zijn met een camerasysteem uitgerust om te registreren dat geen marktwaardige vis overboord gaat. Ze hebben echter wel een verruimd kabeljauwquotum gekregen. Het experiment duurt twaalf maanden. De resultaten zullen volgend jaar oktober op de visserijbeurs DanFish International worden getoond.
Overigens zijn de Denen niet de eersten met een camerasysteem. Acht maanden eerder liet Andrew Leadly uit Whitby op zijn steurgarnalenkotter KY-211 Success III een camerasysteem met harde schijf installeren. Het was bedoeld voor bewaking van de machinekamer en het dek. Maar Andrew vroeg leverancier Reandus of het kon worden aangepast voor de registratie van vangst en bijvangst.
Daartoe werden twee infraroodcamera’s gericht op de visopvangbak en visverwerkingsinstallatie. De opslagcapaciteit is voldoende voor 170 visdagen. Visserij-inspecteurs kunnen de beelden aan boord bekijken of naar hun laptop overzetten.
Schipper Leadly vist met een quadrigtrawl (vier trawlnetten naast elkaar) met een netopening van een meter hoog en 15,5 centimeter mazen achter de bovenpees. De bijvangst van rondvis bedraagt slechts een tot twee procent. Het complete camerasysteem kost 1850 euro.
De Britse kustwacht- en visserijautoriteiten ontvingen een brief met daarin de voordelen van het systeem. De respons was bedroevend. Alleen het Centrum voor Milieu, Visserij en Aquacultuur Cefas toonde belangstelling.
Ook Nederlandse vissers
Ook Nederlandse vissers kennen het probleem van bijvangst van marktwaardige kabeljauw. Onlangs meldde schipper Van der Vis van de TX-68 in Visserijnieuws een uitzonderlijke trek van zestig kisten doornhaai en twintig kisten kabeljauw. De Texelse vissers mogen niet meer dan acht kisten kabeljauw per maand aanvoeren.
De schipper betreurde het zeer dat hij de twintig kisten met ‘mooie kabeljauw’ overboord had moeten zetten. De beheersmaatregelen lijken dus niet altijd herstel en behoud van visbestanden te bevorderen.
In het verleden beklaagden Nederlandse vissers zich er ook al over dat niet naar geluiden uit de praktijk werd geluisterd. Zij mochten meewerken aan de bestandsopnamen en hun bewering dat er voldoende schol in de Noordzee zwom, werd uiteindelijk bevestigd.
Ook de Britten geven informatie door over hun vangsten. ‘Maar dat schijnt geen enkel verschil te maken voor de quota’s’, zei Tim Oliver van Fishing News. Dat de bestandsopnamen en beheersmaatregelen voor kabeljauw tegen het licht gehouden moeten worden, lijkt evident. Het is voor alle betrokken partijen duidelijk dat dure vis als kabeljauw al op zee doordraaien niet de bedoeling is van de beheersmaatregelen. (BS) Bron: Schuttevaer.
Bron: visserijnieuws.punt.nl