Van de drie sportvissers die aan visvijver De Bus in Mill een werelduurrecord van 160 uur de boeken in willen vissen, zijn er sinds vannacht nog maar twee over. Rick Robben moest zijn poging vanwege vermoeidheid staken, zodat Wiel Kuypers nu samen met dochter Marjolein verder vist.
Hoewel de afgelopen nacht in vergelijking met die daarvoor een stuk prettiger was, werd de vermoeidheid Rick Robben toch teveel. “Heel plotseling werd hij door slaap overmand en zat hij er helemaal doorheen”, meldt Marjolein op woensdagochtend. “Hij kon het helaas niet meer opbrengen om verder te vissen en is naar huis gegaan.”
Rick Robben moest de recordpoging vannacht helaas staken.
Ondanks deze kleine deuk in het moreel – ‘je bent met zijn drieën begonnen en mist nu toch iemand aan de waterkant’ – vist Marjolein samen met haar vader vol goede moed verder. “Het scheelt enorm dat het weer afgelopen nacht stukken beter was. Dan heb je meer aanloop van publiek en meer afleiding waardoor de tijd sneller voorbij gaat. Het was zelfs zo gezellig dat de laatste mensen pas om half drie naar huis gingen.”
Naast publieke belangstelling hebben de vissers ook over de belangstelling van de media niet te klagen. “Zo zijn onder meer de Telegraaf, NRC Next, het Brabants Dagblad, de Gelderlander, Topvisser.nl langs geweest en hebben we op Omroep Brabant een dagelijkse update. Oh, wacht even. Ik krijg net beet.”
Wiel Kuypers vist samen met dochter Marjolein verder op weg naar de 160 uur.
De vis komt na zich een nacht lang overwegend stil te hebben gehouden – er werd vannacht slechts één vis gevangen – ook weer los. “We vangen verspreid over de hele dag vis. Dat is wel mooi verdeeld en zorgt ook voor een aangename onderbreking van het stilzitten.” Dat laatste doen vader en dochter Kuypers sinds gisteren trouwens op een kussentje. “Daar zit je na anderhalve dag toch wat lekkerder op dan op een viskist”, besluit Marjolein.
Lees ook: