Werelduurrecordpoging: Wiel Kuypers vist alleen verder

5518
25 aug 2010

Wiel Kuypers is als enige nog over van de drie vissers aan de Busvijver in Mill die een werelduurrecordpoging doen van 160 uur onafgebroken vissen. Nadat gisternacht Rick Robben al de handdoek in de ring moest gooien, is dochter Marjolein Kuypers vannacht van de viskist afgestapt.

“Op het moment zit ik heerlijk in het zonnetje en gaat het weer, maar het is een zware nacht geweest. Marjolein is vannacht om half één compleet ingestort, ze ging zelfs hyperventileren, en ermee gestopt. Zelf ging ik ook niet zo heel erg lekker en sloeg de twijfel toe. Toen heb ik wat bakjes koffie gepakt, een paar keer geslikt en besloten om het tot de morgen vol te houden en dan weer aan te kijken.”


Marjolein Kuypers stapte vannacht hyperventilerend van haar viskist.

Nu voelt Wiel zich weer kiplekker en kijkt hij vooruit tot vanavond, en vanaf daar weer naar de volgende morgen. “Als ik dan morgenochtend vroeg de spirit nog heb, ga ik door tot het einde. Dan zit ik op zo’n 80 uur vissen en ben ik op de helft. Het zou zonde zijn om het dan niet af te maken, dus ga ik door naar de 160 uur. Dat moet ook wel, want Marjolein zegt nu dat ze me anders met viskist en al het water inkiepert.”

De dag van vandaag ziet Wiel met vertrouwen tegemoet. “Zeker ook vanwege alle steun die ik krijg van Rick, Marjolein, de rest van de familie en vrienden en bekenden. Van ’s ochtends vroeg tot ’s avonds een uur of twaalf is er genoeg aanloop, gemiddeld staat er wel een mannetje of vijfentwintig, en kom ik de tijd wel door. Ik zou willen dat ik ’s nachts ook zoveel aanspraak had. Dat zijn toch de moeilijkste uren.”


Met de recordpoging wordt geld ingezameld voor de Stichting Doe een Wens.

Nou had hij de afgelopen nacht wel wat afleiding van de zeven palingen die zich aan de hengel meldden. “Mooie polsdikke exemplaren van rond de zestig centimeter lang. Omstanders zeiden dat die wel lekker zouden smaken, maar ik heb ze allemaal netjes weer teruggezet. Ik kan het toch niet maken om een vissoort mee te nemen die zo in zijn voortbestaan wordt bedreigd?! Daarom zwemmen ze nu fijn weer rond.”

Net had Wiel ook nog een platte van 53 centimeter en hij hoopt dat zich vandaag nog meer vis meldt. “De vangsten vallen me gezien alle visuren toch ietwat tegen. Zo heb ik intussen ook al een hele nacht zonder vis gehad. En het vangen van vis is toch ook weer een mooie onderbreking. De masseur is net langs geweest om alles weer goed los te maken en ook de controle van hartslag en bloeddruk gaf een prima uitslag, dus ik ben er helemaal klaar voor!”

Er zijn geen gerelateerde berichten.

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.