Werelduurrecordpoging - 'herstart' Wiel Kuypers

5689
26 aug 2010

Wiel Kuypers heeft zoals hij het zelf noemt een ‘herstart’ gemaakt. Na het eerdere afstappen van zijn dochter Marjolein en haar vriend Rick Robben, had ook Kuypers even een klein dipje, maar de sportvisser uit Mill gaat met hernieuwd elan verder om het werelduurrecord vissen op 160 uur te zetten.

“Het gaat goed”, laat Wiel monter weten. “Ik heb me herpakt en ben als het ware opnieuw gestart. Ik voel me weer net zo fris als in het begin. Gisteren zat ik op 99%, maar nu kan ik er weer voor de volle honderd procent tegenaan. Ik heb nu 85 uur gevist en focus me allereerst op het bereiken van de honderd uur. Het restant knip ik op in twee stukken van 30 uur en dan ben ik er”, zegt hij vol vertrouwen.


Gisteren wist Wiel Kuypers overdag wel een visje te vangen.

De afgelopen nacht, waar hij gisteren toch wel een beetje tegenop zag, is goed verlopen. Dat geldt dan vooral wat betreft de aanspraak en niet voor de vangsten. “Ik heb gisteravond twee maden aan de haak gedaan en die kon ik vanochtend mond-op-mondbeademing geven. Ik heb werkelijk geen stootje gezien.” Wie hij wel zag, was zijn hele familie. “Die hebben hier vannacht aan het water gelogeerd. Ook Rick en Marjolein hebben weer een stukje meegevist voor de support. Rick ving trouwens wel een paar vissen.”

Politie

Ook de politie kwam vannacht nog even langs om te buurten. “Dat gaf ook weer wat vermaak. Die hadden net als ik een rustige nacht en zijn van vier tot half zes een bakkie komen doen. Dat was gezellig en die mannen hebben beloofd om zaterdagochtend, als ze weer nachtdienst hebben, weer langs te komen. Ik heb ze nog gezegd zich niet al te vroeg te melden”, zegt hij met een knipoog. “Naar mijn vergunning hebben ze overigens niet meer geïnformeerd”, zegt hij desgevraagd.


De spirit is weer helemaal terug en Wiel Kuypers gaat voor de 160 uur.

Met de moraal zit het net als de bloeddruk en hartslag – die worden regelmatig door een deskundig iemand gecontroleerd – dus wel goed. “Ik ga rustig verder en ben vastbesloten om de 160 uur te halen. De uurtjes tikken vanzelf weg. Van stoppen is dus absoluut geen sprake. Het zou ook zonde zijn om nu op te geven. Ik stop pas op zondagmiddag twaalf uur. Toen ik schertsend tegen Jan van de Bovenkamp – met 157 uur de huidige werelduurrecordhouder – zei dat ik die dag om 09.00 uur zou stoppen, had hij het even niet meer. Hij beloofde me desnoods aan mijn viskist vast te spijkeren, zodat zijn record uit de boeken gaat.”

Lees ook:

Er zijn geen gerelateerde berichten.

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.