Sinds 1985 is het met gentechnieken mogelijk bepaalde erfelijke eigenschappen van een bepaalde vissoort in te bouwen in een andere vissoort. Vooral het knutselen met genen (= erfelijk materiaal) die de groei verbeteren, heeft veel aandacht gekregen uit een oogpunt van een hogere visproduktie in de aquacultuur. Zo ook bij de karper.
Transgene karper (GH-karper, GH = van groeihormoon) bleek 1,5 tot 2 maal zo snel te groeien als hun natuurlijke soortgenoten. Het toepassen van gentechnieken is echter niet onverdacht. Waarbij een belangrijke vraag is naar de mogelijk negatieve effecten die dergelijke vissen kunnen hebben, bijv. na ontsnapping, op hun natuurlijke soortgenoten en op het ecosysteem.
Zo staat van ontsnapte kweekzalm inmiddels wel vast dat deze een negatief effect hebben op de natuurlijke populaties.
Hogere sterfte
Chinese onderzoekers hebben onderzocht hoe bij jonge GH-karpers, de sterfte als gevolg van vraat door roofvis, in vergelijking met natuurlijke soortgenoten, zou verlopen. Deze sterfte lag beduidend hoger, tot twee keer zo hoog. De onderzoekers denken dat de GH-karpers minder opletten of door hun “eetzucht” veel actiever rondzwemmen om voedsel te bemachtigen, waardoor zij een grotere kans lopen een roofvis tegen het lijf te lopen.
Als laatste oorzaak denken de onderzoekers ook aan een minder goed zwemvermogen bij de GH karpers, waardoor zij ook minder kans hebben aan roofvis te kunnen ontsnappen. Aan de snelle groei van genetisch aangepaste karpers hangt dus blijkbaar ook een prijskaartje: een grotere kans op sterfte.
Bron: Duan, M. et.al (2010). Increased mortality of growt-enhanced transgenic common carp (Cyprinus carpio L.) under short-term predation risk. J. Appl. Ichtyol. 26: 908-912.