De natuurlijke stand van kabeljauw bevindt zich op een historisch dieptepunt. De kweek van deze vissoort in nettenculturen in kustwateren neemt daarentegen sterk toe. De vrees bestaat dat ontsnapte exemplaren zich mengen in de natuurlijke populatie, paaien en daarmee zorgen voor ongewenst genetische verarming.
Om het paaigedrag te onderzoeken, werden wilde en gekweekte kabeljauwen voorzien van zenders en gevolgd. Hiermee kon ook informatie worden verzameld over het natuurlijke paaigebied en – gedrag van de kabeljauw. Een aantal opvallende zaken kwam aan het licht.
De paaigronden kunnen het beste worden beschouwd als 'lekking arena’s'. De wilde mannetjes vormen een school nabij de zeebodem, de wilde vrouwtjes bleven veel meer pelagisch en individueel verspreid. Gemengde groepjes wilde mannetjes en vrouwtjes werden zelden gesignaleerd.
De kweek-mannetjes vormden geen onderdeel van de natuurlijke mannetjesscholen en werden blijkbaar geweerd uit het paaigebied. Kweek-vrouwtjes werden daarentegen vaker dan de natuurlijke vrouwtjes in het paaigebied waargenomen en vermengden zich met de natuurlijke mannetjes.
De mogelijkheid van paaien tussen kweek-vrouwtjes en wilde mannetjes lijkt daarmee bevestigd. En daarmee het risico op ongewenste genetische vermenging van de wilde en kweekvissen. Een nieuwe bedreiging voor de populatie van de wilde kabeljauw is daarom zeker niet uit te sluiten.
Meager, J.J. et.al. (2010). Reproductive interactions between fugitive farmed and wild cod (Gadus morhua) in the field. Can.J.Fish.Aquat.Sci. 67: 1221-1231.