De Algemene Waterschapspartij (AWP) wil dat het hoogheemraadschap van Delfland samen met de twee Visstandbeheer Commissies (VBC's) uit de regio een strategie ontwikkelen om de invloed van de aalscholver in sloten en vaarten te beperken, door onder water meer schuilplaatsen te creëren.
Volgens Hans Middendorp, visbioloog en bestuurslid van het Hoogheemraadschap, is deze strategie nodig, omdat de aanleg van dure paaiplaatsen vrijwel zinloos is als aalscholvers gewoon hun gang kunnen blijven gaan.
Europese regelgeving
Er wordt de komende jaren door het Hoogheemraadschap van Delfland - evenals door andere waterschappen - veel tijd en geld geïnvesteerd om aan Europese regelgeving te voldoen op het gebied van de chemische- en ecologische waterkwaliteit. Doel is het verkrijgen van biologische gezonde wateren met een daarbij passende visstand.
Ontwrichting visstand
Omdat de aalscholver niet gebonden is aan één water(systeem), is deze vogel in staat om lokaal, met name in afgesloten wateren de visstand ernstig te ontwrichten, zo vertelt Middendorp. "Vooral in vaarten en sloten leidt vraat door aalscholvers tot een onevenwichtige opbouw van de visstand.
Een groep van slechts tien aalscholvers kan in een maand een water van 1 hectare voor 80 % leegvreten. Er blijven voornamelijk veel kleine visjes over, en maar een paar grote vissen. De tussenmaten ontbreken grotendeels. Dit komt vooral doordat de vis zich niet kan verschuilen tussen de waterplanten of rietstengels, omdat de meeste sloten en vaarten in Nederland rechte, beschoeide oevers hebben."
Sportvissers
Ook sportvissers willen volgens Middendorp een vermindering van de invloed van de aalscholver. Want met name in kleinere viswateren is er voor de meeste sportvissers nog nauwelijks een visje te vangen. En de nog aanwezige grote vis houdt zich overdag zo goed mogelijk schuil."Kortom, voldoende maatschappelijke en financiële redenen om na te denken over de aalscholvers", aldus de visbioloog.
Bejagen geen optie
Bejagen van aalscholvers is geen oplossing vertelt het bestuurslid van het hoogheemraadschap. " Het aantal broedparen is al jaren stabiel op ca. 20.000 paren, met minder dan één jong per broedpaar. Als je aalscholvers zou afschieten, dan worden er waarschijnlijk gewoon meer jongen geboren." Verstoring van kolonies werkt volgens Middendorp ook averechts. "In Zweden is dat juist uitgelopen op een toename van het aantal aalscholvers, omdat die vogels her-en-der nieuwe kolonies gingen stichten. Je zult dus met de aalscholver als 'vliegende snoek' moeten leren leven, en het ecologisch waterbeheer daarop aanpassen."
Takkenbossen
De beste oplossing is volgens Middendorp bijvoorbeeld het plaatsen van takkenbossen of constructie van gaas in het water. Britse onderzoekers hebben volgens hem aangetoond dat voor blankvoorn zo'n takkenbos 2x aantrekkelijker is dan een rietkraag. En een rietkraag is alleen aantrekkelijk als die veel dekking biedt.
Bron: Waterforum
-> Meer over de aalscholveproblematiek