Na het overlijden van Nelson Mandela werd er uitvoerig teruggeblikt op zijn leven. Het afschaffen van de apartheid in Zuid-Afrika kwam daarbij natuurlijk uitgebreid aan bod. Sportvissen speelde hier een sleutelrol in, zo blijkt uit een artikel in De Volkskrant van afgelopen zaterdag.
In het begin van de jaren negentig van de vorige eeuw zijn twee mannen samen aan het vissen. Maar het zijn niet bepaald vismaten van elkaar. De blanke Roelf Meyer voert namens de Nasionale Party van president De Klerk de onderhandelingen met Cyril Ramaphosa, een zwarte topman van het African National Congress (ANC) dat onder leiding staat van Nelson Mandela. De verschillen tussen beide mannen kunnen dus haast niet groter zijn.
Totdat Meyer de – voor sportvissers helaas soms herkenbare – pech heeft een
vishaak in zijn vinger te krijgen. Die begint te bloeden. Ramaphosa weet gelukkig wat hij moet doen om zijn onfortuinlijke vismaat te helpen en vraagt om diens vertrouwen. Daarna drukt hij het forellenhaakje eerst nog wat dieper de vinger in, om dit er daarna met een soepele beweging in één keer uit te wippen. 'Nou Cyril, zeg niet dat ik je niet heb vertrouwd’, zegt Meyer.
Dit is het begin van een vriendschap tussen Meyer en Ramaphosa. Lang nadat zij samen voor het eerst hadden gevist, bereikten ze een akkoord dat de opmaat vormde naar een democratisch Zuid-Afrika. We raden het niemand aan om een haak in zijn vinger te krijgen, maar wellicht is eens samen gaan vissen wel een goed idee voor andere politici en beleidsmakers die niet met elkaar door één deur kunnen.