We maken wel uitersten mee dit jaar tijdens de Internationale wedstrijden. En dat geldt misschien wel helemaal voor dit WK.
We vissen hier eigenlijk niet in de echte rivier. De Drava loopt als het ware zo’n 500 meter voor ons en we vissen op een soort van stuwkanaal dat net onderstrooms van box 1 in de rivier uitmondt.
Zoals zo vaak op dit soort wateren zijn de omstandigheden zeker niet optimaal op dit moment. Er is al de gehele zomer heel veel regen gevallen in Slowakije, Slovenië en Oostenrijk en al het water van daar stroomt door dit kanaal.
Toen we aankwamen stond het water wel anderhalve meter hoger dan normaal. Nu staat het nog steeds veel te hoog, maar inmiddels is het toch wel ruim een halve meter gezakt.
De stroming is gewoon onvoorstelbaar. Ik kan met recht zeggen dat ik nog nooit zoiets heb gezien. Dobbers van 15, 20, 25 of 30 gram, het maakt geen verschil. Blokkeren is al helemaal onmogelijk en je kunt niet anders dan drijvend vissen. De kolken staan overal in het water en als je net onderstrooms zit van de elektriciteitscentrale in vak E of net onderstrooms van de brug in vak B, dan weet je gewoon echt niet wat je ziet. Bizar!
Jurgen Spierings met barbeel
Tja, we hadden natuurlijk wel vooraf gehoord over de condities en omstandigheden maar eigenlijk kan je pas je dit voorstellen als je het te zien krijgt. We zijn dan ook constant bezig om het materiaal af te stemmen want dat is echt nodig.
Dikkere lijnen, nog dikkere elastieken, grotere en vooral stevigere haken, dikkere antennes op de dobbers, werkelijk alles moet worden aangepast.
De eerste trainingsdag was om kort te zijn: niet goed. Weinig vis en de vissen die we haakten, verspeelden we. Ook dat verspelen is iets heel aparts. Ik weet zeker dat er langs het parkoers minimaal 2 x zoveel vissen worden gehaakt als gevangen. Niet voor te stellen hoeveel vissen er worden verspeeld.
Het kan natuurlijk helemaal niet dat iedereen het verkeerde materiaal gebruikt, er moet iets anders zijn. Persoonlijk denk ik dat heel veel vissen ergens vlakbij de bek worden gehaakt, maar niet in de bek.
Als ik de kenners mag geloven dan woelen barbelen en snepen de stenen bijna uit de bodem om iets eetbaars te pakken te krijgen en dan kan ik me voorstellen dat, met die vreemd gevormde bekken van die vissen in gedachten, je wel eens vissen “pikkelt”.
De twee trainingsdag ging het allemaal al wat beter. Iedereen ving wel enkele vissen en Jurgen Spierings ving zelfs ruim 12 kilo, een van de hoogste gewichten langs het parkoers deze dag, voor zover mij bekend is.
Dat is overigens allemaal niet zo belangrijk nu, we moeten de vis- en vooral voermanier zo goed mogelijk voor elkaar zien te krijgen. Het lijkt erop dat dit nu al wat beter lukte.
Het voer is belangrijk natuurlijk. We gebruiken gewoon het zwaarste voer dat we kennen met daarbij nog bentoniet om het extra te plakken en gravel om het extra te verzwaren.
Nog veel belangrijker zijn de maden. Zie die maden maar eens op de juiste manier te plakken en ze op de juiste plaats op de bodem te krijgen.
We gebruiken verschillende soorten madenplak. Nooit geweten dat daar zoveel variëteiten in waren die allemaal hun eigen manier van prepareren hebben.
De maden worden verzwaard met belachelijke hoeveelheden steentjes, grof en fijn, om alles op de voerplek te krijgen.
Stefan Altena met barbeel van 4200 gram
Ik ben erg benieuwd naar de komende trainingsdagen. Een van die dagen zitten we in de box net onderstrooms van de brug en het water daar was de tweede trainingsdag het best te vergelijken met kokend water. Toch werden er zelfs daar nog enkele vissen gevangen.
De vissen zijn de allermooiste vissen die ik ooit heb gezien. Het maakt niet uit wat je haakt, alles is even sterk. Dat moet ook wel als zo’n vis hier wil overleven. Er werden enkele barbelen van ruim 4 kilo, maar ook ‘nase’ of sneep gevangen. Verder worden ook enkele Donau-voorns gevangen en ook kopvoorns en windes. De visserij mag dan niet geweldig goed zijn, enkele van die schitterende vissen vangen is nog steeds fantastisch.
Hoe het zich verder gaat ontwikkelen deze week, horen jullie later.