Rob Driessen (65) is iemand die slecht nee kan zeggen. “Dus toen zo’n negen jaar geleden de jeugdcommissie van de lokale hengelsportvereniging om dreigde te vallen, heb ik de handschoen opgepakt toen ze mij vroegen om in te springen. Zo is het balletje gaan rollen.”
Het plan om wat extra vrije tijd op een leuke en nuttige wijze in te vullen slaagde dan ook glansrijk. “Ik ben actief als VIScoach, VISmeester, vijverbeheerder, zit in de jeugdcommissie van Hengelsport
Federatie Midden Nederland en help mee bij evenementen als de ZomerVISkaravaan en het project Samen Vissen van Sportvisserij Nederland.”
Zetje in de goede richting
Doordat zijn netwerk in een gestaag tempo fors uitbreidde, is het een kleine moeite om hulp van anderen in te roepen. “Als je zelf actief bent krijg je andere mensen ook actief, is mijn ervaring. Zo hebben we in Lochem nu vier VISmeesters. Die heb ik een keer meegevraagd, waarna ze enthousiast werden en als vrijwilliger aan de slag gingen.
Bij de jeugdvisavonden aan onze vijver in de zomermaanden spreek ik steevast de ouders aan of ze hun steentje willen bijdragen. Dat moet je wel doen, anders gebeurt er doorgaans niets. Mensen hebben vaak even een zetje in de goede richting nodig om betrokken te raken.”
Krachten bundelen
Zijn inzet beperkt zich niet tot de eigen vereniging en vijver. “Het uitzetten van karper in de Berkel doen we bijvoorbeeld samen met verenigingen uit Vorden en Zutphen. En aangezien HSV Laren-Lochem zijn wortels deels in het werkgebied van Sportvisserij Oost-Nederland heeft liggen, proberen we de krachten te bundelen als Midden Nederland hier in de buurt iets organiseert.” Daar is hij altijd van op de hoogte, aangezien hij de opslag van het arsenaal hengels van deze federatie beheert. “Laatst heb ik een hele rits Stekkie-hengels nog van nieuw elastiek en nieuwe toppen voorzien. In onze vijver zwemmen ook steuren en die trokken de hele boel kapot. Nu is alles weer tiptop in orde.”
Lekker bezig blijven
Aan plannen geen gebrek, want er dienen zich altijd vanzelf weer klussen aan. “Een poos geleden hebben we rondom de vijver in Lochem bestrating aangelegd zodat rolstoelgebruikers niet vastlopen in de blubber. Nu zijn we in overleg met de gemeente voor de aanleg van een invalidensteiger. Bij groen licht kan
ik vervolgens een beroep doen op de bouwploeg (een pool van zo’n twintig vrijwilligers) om het plan te realiseren. Zo blijf je lekker bezig en houd je de vereniging draaiende.” Tussen de bedrijven door – ‘vrijwilligerswerk is niet de juiste term, want het voelt niet als werk’ – vist hij zelf ook nog. “In Elburg of aan de IJssel. Lekker eropuit. De hele dag thuis zitten is niks voor mij.”