HSV Service

Studenten redden vissen (video)

7120
13 okt 2010

Leerlingen van de Sportvisacademie AOC in Zwolle peuteren vissen uit de bagger, die door een kraan op de kant is gegooid.

Albert Flier zit in de cabine, de armen op het stuur, hij werkt bij het Waterschap Groot Salland, maait twee kilometer op een dag en zo'n tweehonderd in het totale seizoen. In de drab die hij steeds met zijn metalen korf de wal op smijt, kronkelen visjes. Normaal gaan die dood, soms duizend op een dag. Nu pulken leerlingen van de Sportvisacademie ze eruit en leggen ze langs de meetlat. Na meting gaan ze - hup - de sloot weer in.

Of eigenlijk de hoofwatergang, want zo heet deze brede verkavelingssloot die links en rechts onmiddellijk door de mist wordt opgeslokt.

"We moesten vis teruggooien, stond op het rooster maar we zitten met de handen in de blubber", klaagt er eentje luidruchtig. Toch dient dit morsige handwerk vandaag een nobel doel. Het waterschap wil precies weten wat er tussen planten en modder is aan te treffen.

Vissen goede indicator

Dat is niet zomaar leuk voor het personeelsblad, het is een Europese verplichting - zegt docent Roelof Schut. "Het heet de kaderrichtlijn water, die waterbeheerders verplicht om voor een goede kwaliteit van het water te zorgen. Vissen zijn een goede indicator. Een thermometer van hoe het is gesteld met de kwaliteit van zo'n sloot, die er na het baggeren nou niet direct zo fris bijligt. Maar dat is de schijn die bedriegt. Twee studenten houden net hun centimeter langs een visje. "Een bittervoorn, 13 centimeter. Een goed teken", zegt de docent. "Die leggen hun eitjes met een legbuisje in een mossel, ze hebben er maar weinig, in een mosselschelp zijn ze veilig."

Een koekoek onder de vissen, eigenlijk. "Maar dan moet je wel mosselen hebben - en die zijn er dus". Dat zegt meer dan een glazen pijpje vol slootwater in het laboratorium - het maakt het waterschap in elk geval blij. "Ik geloof wel dat we het aardig doen in beheer", zegt Evelien Bakker van het waterschap na 70 spartelende visjes.

De leraar is blij met de opdracht, die op het snijpunt ligt van sportvisserij en waterbeheer - en daar is het deze OAC in Zwolle om te doen. Veel leerlingen hebben dankbaar gebeten in het aas dat de school hen met de naam 'Sportvisacademie' heeft voorgehouden. Maar de staatssecretaris vereist dat er ook natuurkunde en scheikunde wordt gegeven en er is veel theorie. Bovendien worden ze geschoold in natuurbeheer, in boekhouding - de opleiding is breder dan de naam doet vermoeden. Ook moet nog blijken of er een boterham zit als de opleiding eenmaal is afgerond.

Behoefte

Docent Roelof Schut weet zeker van wel in een sector met 1,8 miljoen hengelaars, waarin elk jaar 700 miljoen euro omgaat, wordt het almaar professioneler, daar is behoefte aan gespecialiseerde MBO-ers. Zo zal de Europese wetgeving voor steeds meer werk zorgen: de regelzucht zorgt voor steeds meer meetwerk. Iemand zal adviezen moeten schrijven. Verder zoekt de school zelf alvast mooie toepassingen. Met een eigen schip erop uit, bijvoorbeeld. Een beetje 'Sportvissen op de Noordzee' maar dan op de binnenwateren. "We scholen onze leerlingen om tot visgidsen, die de beste stekjes wijzen"

Bron: De Stentor

Er zijn geen gerelateerde berichten.

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.