Vis & water

'De situatie is dramatisch aan het worden'

8684
28 mei 2009

Bron: nieuwsblad.be. NIEUWPOORT/ DIKSMUIDE (België) - Uit recent universitair onderzoek blijkt dat het vijf voor twaalf is voor de paling. De aangroei in onze rivieren is omzeggens nihil. 'Daarvoor zijn verschillende redenen,' zegt Peter Lepouttre.

Paling verdwijnt uit rivieren en beken

De paling is een uitzonderlijke, mysterieuze en niet in het minst lekkere trekvis. De dieren brengen een belangrijk deel van hun leven in zoet water door en trekken dan duizenden kilometers ver naar de Sargasso Zee bij Bermuda, om er zich voort te planten. Na het uitkomen van de eieren trekken de larven via de golfstroom naar het Europese continent om als kleine, doorzichtige glasaal de rivieren op te zwemmen. En daar wringt nu het schoentje.

'Bij het sluizencomplex in Nieuwpoort wordt al sinds 1964 elk voorjaar de zogenaamde intrek van de glasaal gemeten', zegt Peter Lepouttre, voorzitter van de vzw Hengelbelangen IJzervallei en lid van de provinciale visserijcommissie. Hij volgt de problematiek van de palingcyclus al jaren van dichtbij op.

'Die meting gebeurt tijdens heel donkere nachten waarbij zelfs de straatverlichting wordt uitgezet. De methode is identiek dezelfde als veertig jaar geleden, wat toelaat om duidelijke vergelijkingen te maken. En die resultaten zijn ronduit verbijsterend. In de jaren 70 noteerden we bij metingen nog vangsten van ruim zeshonderd kilogram glasaal. Vorig jaar was dat amper een paar honderd gram. Dat zegt alles. In de rivieren vind je wel nog steeds grote paling, maar geen kleinere meer. Er is dus geen aangroei van nieuwe exemplaren en éénmaal de grote weg zijn, is het gedaan met de paling in onze rivieren', vertelt Peter Lepouttre.

Er zijn verschillende redenen voor de daling. 'Het onderzoek legt inderdaad de vinger op een paar wonden', gaat Lepouttre verder. 'Het vetgehalte van de paling die naar de Sargasso Zee trekt, is tegenwoordig vaak te laag om het gebied te kunnen bereiken. Het vet kan bovendien sterk belast zijn met allerlei giftige stoffen zoals PCB's en dioxines uit het slib op de bodem van de rivieren', zegt hij. Onderzoekers van het Instituut voor Natuur- en Bosonderzoek (INBO) en van de KU Leuven benadrukken in hun bevindingen trouwens dat het eten van zelfgevangen Vlaamse rivierpaling door dat gif sterk af te raden is.

Europa reageerde door de paling op de rode lijst van bedreigde diersoorten te plaatsen en door de lidstaten een palingbeheersplan te laten opmaken.

'Ook ons land heeft maatregelen voorgesteld. Zo worden er passages voorzien bij het bouwen van sassen en pompgemalen om de vismigratie niet te verstoren. Het vangen van glasaal aan onder meer de Spaanse en Franse kusten om ermee te kweken, wordt verboden. Glasalen mogen alleen nog uitgezet worden in de rivieren, wat dan weer een probleem kan worden voor de kwekerijen', vertelt Peter Lepouttre, die ook wijst op het gevaar van de stroperij waarbij de grote rivierpaling opgevist wordt. Hierdoor geraken de vissen niet meer op zee.

Recent kon men in de Westhoek nog ruim honderd fuiken van stropers in beslag nemen.

Bron: nieuwsblad.be

-> Meer over de aalproblematiek in Nederland

Er zijn geen gerelateerde berichten.

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.