Vis & water

Nano-technologie rukt op: vissen gevoelig voor nano-afval?

4634
22 nov 2011

In de snel oprukkende nanotechnologie worden zeer kleine deeltjes toegepast. Dit maakt het mogelijk om nieuwe stoffen, verbindingen en materialen te produceren.

In de nano-technologie worden ook nieuwe ruimtelijke structuren van deze materialen ontwikkeld, zoals bijvoorbeeld uiterst dunne koolstofvezels, metaalverbindingen en kristallen om olievervuiling uit zeewater te verwijderen. Nanostoffen vinden inmiddels breed toepassing, waaronder in de farmacie, bouwkunde, voedselproduktie en micro-elektronica.

Het lijkt daarmee onvermijdelijk dat nanostoffen vroeg of laat ook in het oppervlaktewater terecht zullen komen. Een van de vragen hierbij is of vissen gevoelig zijn voor dergelijke stoffen. Het aantal onderzoeken hiernaar is echter nog gering. De eerste uitkomsten wijzen erop dat bijvoorbeeld nanomaterialen van koper, tin, zilver en koolstof niet zo giftig zijn als bijvoorbeeld zware metalen en pesticiden.

Wel zijn er aanwijzingen dat vooral de kieuwen van vissen gevoelig zijn voor nanomaterialen. Ook inwendige organen bleken soms aangetast in laboratoriumproeven. Bij de regenboogforel werden bloedingen in de hersenen geconstateerd als gevolg van blootstelling aan nano koolstofvezels. Maar de concentraties waarbij dit gebeurde, lijken in de praktijk (nog) niet voor te komen.

Nano-toxicologisch onderzoek bij vissen bestaat pas sinds enkele jaren. Op basis van de eerste gegevens is er nog geen reden tot grote zorg, concluderen Britse en Amerikaanse onderzoekers. Maar vooral vissoorten die op en bij de bodem leven in gebufferde wateren en estuaria, vormen mogelijk een risicogroep.

Dit houdt verband met de fysisch-chemische eigenschappen van nano-stoffen, waardoor aggregatie en accumulatie in het substraat van deze watertypen kan plaatsvinden. En het is wel noodzakelijk veel meer gegevens te verzamelen, ook om eventuele lange termijn risico’s beter te kunnen beoordelen.

Vinger aan de pols dus….

Gebruikte bronnen: Handy, R.D. et. al. (2011). Effects of manufactured nanomaterials on fishes: a target organ and body systems physiology approach. J. Fish. Biol. 79: 821-853

Er zijn geen gerelateerde berichten.

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.