Je hebt dobbers en je hebt dobbers. Van dertien in een dozijn-dobbers uit een Aziatische of Oost-Europese fabriek, tot handgemaakte exemplaren waarin gevoel voor innovatie en liefde voor de visserij verwerkt is. Rob de Min – zijn bijnaam luidt ‘Dobber Rob’ – is zo’n ambachtsman die met de hand dobbers maakt, in zijn werkplaatsje achter het huis. Een kijkje in de keuken van een gepassioneerde dobberbouwer.
Je hoeft Rob de Min niet lang te zoeken zodra je een blik in zijn werkplaats werpt. Het piepkleine houten tuinhuisje waarin hij zijn dobbers vervaardigdt, biedt nét plaats aan de gepassioneerde dobbermaker en zijn materialen. Rob wordt omringd door honderden dobbers in verschillende productiestadia. Twee zelfgemaakte draaibankjes maken overuren, want deze dobbers uit Zoetermeer zijn erg gewild.
Zijn passie voor het maken van dobbers ontstond een aantal decennia geleden. Rob: “Ik ben altijd gek geweest op karperen met een pennetje. Voerplekjes maken met kippenbix en dan lekker struinen en sluipen langs de oever. Aan de obstakels waartussen ik viste, raakte ik nog wel eens wat dobbertjes kwijt. Ik besloot ze daarom zelf te gaan maken. Eerst deed ik dat vooral omdat ik dan niet voortdurend dobbers hoefde te kopen. Maar later vond ik het steeds belangrijker om er iets moois van te maken. Fabrieksdobbers zien er saai en hetzelfde uit. Waarom niet aparte ontwerpen met mooie kleurcombinaties maken?”
Klik hier voor het hele artikel. (PDF)