Bij het wereldkampioenschap dobbervissen voor clubs is de Nederlandse ploeg HSV De Karper Voerendaal knap als derde geëindigd. Na een ijzersterke eerste dag was het team koploper en volgde een uitdagende slotdag, waarbij "brons werd gewonnen en goud niet werd verspeeld", aldus Ramon Pasmans. De Italiaanse ploeg werd wereldkampioen, gevolgd door de Fransen op de tweede plaats.
"Wij zijn tevreden met het brons”, zegt Pasmans een dag na de wedstrijd. “Hoewel we na dag één bovenaan stonden, voelt deze plek niet alsof we goud hebben verloren. Realistisch gezien stonden we bij aanvang van het laatste uur zelfs virtueel vijfde of zesde. In de slotfase ving Stefan Hooyman een grote zeelt, en ook Anja Groot pakte nog een paar mooie vissen. De verschillen waren klein, dus deze kostbare vangsten hebben ons juist het brons opgeleverd.”
Het team van HSV De Karper Voerendaal bestond uit Ramon Ansing, Anja Groot, Stefan Hooyman, Sjors Milder, Ramon Pasmans en Daan van Wijlick. De begeleiding was in handen van Gerrit Ansing, Diesel Westerhoff, Stijn Kersten, Linda Hooyman en Deimante Karaliunaite.
Grillige stekken en schitterende blankvoorns
Grillig is het sleutelwoord om de stekken aan het Inniscarra Reservoir te beschrijven. “Het is een stuwmeer met een oneffen bodem. Op vrijwel elke stek loopt het diepteverloop anders”, legt Pasmans uit. “Toch waren de vangsten over de hele linie uitstekend. Schitterende blankvoorns vormden zo’n 80 procent van de vangst. Ongeveer 15 procent bestond uit brasem-blankvoorn hybriden. Daarnaast vingen we af en toe een baarsje, een verdwaalde brasem of een enkele zeelt.”
Aanpak op blankvoorn
De Nederlandse ploeg richtte zich volledig op blankvoorn. Met veel aas en voer, en het gebruik van stukjes worm en casters, werd bewust gekozen voor de betere vissen. “Met kleiner aas, zoals pinkies, hadden we misschien meer aantallen kunnen vangen maar we geloofden niet dat dat genoeg gewicht zou opleveren om te winnen.”“We zochten naar een goede stek tussen de 11,5 en 12,5 meter. Een vlak stukje bodem waar ons voer en aas goed bleven liggen, zonder van het talud te rollen. Met dobbers van 1,5 tot 5 gram op een hoofdlijn van 18 of 16/00 presenteerden we de montage plat op de bodem. Die bestond verder uit een onderlijn van 12 tot 14/00 en haakjes in maat 10 tot 16.”
Meerdere wegen naar succes
Op Inniscarra zijn goede vangsten mogelijk, vooral bestaande uit kleine witvis. Dat maakt dat er meerdere strategieën zijn die tot succes kunnen leiden. “Je ziet dat teams daar verschillende keuzes in maken”, zegt Pasmans. “De Fransen visten bijvoorbeeld wat dichterbij, op acht meter, met pinkies als belangrijk aas. Dat leverde veel kleine vis op. De nieuwe wereldkampioen – net als wij – richtte zich juist op de iets betere vissen. Knap gedaan”, besluit hij, met een welgemeende felicitatie aan de Italianen.
Einduitslag top-3 clubs
- Lenza Emilliana Tubertini, Italie, 52 punten;
- Team Sensas 28, Frankrijk, 65 punten;
- HSV de Karper Voerendaal, Nederland, 68,5 punten.
Blijf op de hoogte van wedstrijdvissen
Wil je niks missen op het gebied van het laatste wedstrijdnieuws? Blijf altijd volledig op de hoogte via de
Facebookpagina 'Wedstrijdvissennl' van Sportvisserij Nederland.