Ja voor visonttrekkingsvrije zones, nee tegen sportvisserijverbod

3631
22 jul 2020

Sportvisserij Nederland is blij met het voornemen van minister Schouten (LNV) om visserijvrije zones in te stellen bij de grote intrekpunten op zoet-zoutovergangen met migratievoorzieningen. Het aangekondigde sportvisserijverbod van 250 meter bij alle migratievoorzieningen in de binnenwateren is echter volstrekt disproportioneel.

(foto: Eilanden-Nieuws)

In een brief aan de Tweede Kamer stelt Schouten voor om bij de grote intrekpunten op zoet-zoutovergangen met migratievoorzieningen – Haringvlietsluizen en de Vismigratierivier in de Afsluitdijk – een visserijvrije zone in te stellen. Bij de Haringvlietsluizen (verbinding Rijn en Maas met Noordzee) bedraagt deze 1.500 meter aan de buitenzijde, bij de toekomstige Vismigratierivier in de Afsluitdijk (verbinding IJssel met Noordzee) omvat deze zone 1.000 meter aan de buitenzijde. Sportvisserij Nederland kan zich vinden in dit voornemen en accepteert dat dit ook voor de sportvisserij geldt.

Impact sportvisserij marginaal

Dit ondanks dat de sportvisserij minimaal impact heeft op deze cruciale doorgangen in de hoofdroutes voor trekvis. Uit onderzoek van Wageningen Marine Research (WMR) uit 2019 blijkt dat te weinig door sportvissers gevangen trekvis werd geregistreerd om iets te kunnen zeggen over de totale bijvangst door sportvissers. Bovendien werd geconcludeerd dat de bijvangst aan trekvis door sportvissers een grote overschatting betrof. Sportvisserij is dan ook een heel duurzame en selectieve vorm van visserij: per keer wordt slechts één vis gevangen en deze wordt direct verantwoord teruggezet indien de vis beschermd is (en bij vrijwillige catch & release).

Volstrekt disproportioneel

De georganiseerde hengelsport kan zich echter volstrekt niet vinden in het in de brief vermelde voornemen om 250 meter aan weerszijden van alle migratievoorzieningen in de binnenwateren een sportvisserijverbod in te stellen. Hiertoe bestaat totaal geen urgentie – er zijn reeds veiligheidszones bij diverse kunstwerken – en het voornemen is in het geheel niet gestoeld op onderzoek. Bij het WMR-onderzoek in 2019 naar de impact van de sportvisserij op trekvissen werd bij slechts twee sportvissers in de binnenwateren geconstateerd dat ze een salmonide hadden gevangen en weer teruggezet. Ook kennen de migratievoorzieningen in de binnenwateren een grote verscheidenheid en zijn ze soms aangelegd voor vissoorten waarop in het geheel niet door sportvissers wordt gevist (glasaal, stekelbaars). Bovendien gaan zo enorm veel goede vismogelijkheden voor sportvissers verloren – 500 meter per voorziening, aan beide twee oevers en op meer dan 1.000 locaties. Tenslotte is in eerdere overleggen van het ministerie met de sportvisserijsector nooit eerder over dergelijke maatregelen gesproken. Sportvisserij Nederland wil dan ook nadrukkelijk in overleg met de minister over de uitwerking van het beleidsvoornemen en ziet de uitnodiging hiervoor graag spoedig tegemoet.

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.