Voor het tweede jaar op rij heeft Ramon Ansing een bronzen medaille behaald bij het WK Feedervissen. Engeland won overtuigend het landenklassement. Team Holland eindigde in Litouwen als vierde. Op de laatste dag werden de Nederlanders – hoe kan het ook anders – in de extra tijd ingehaald door Duitsland. Tsjechië pakte het zilver.
We spreken Ramon daags na de wedstrijd. “Blij met het individuele resultaat, maar ook erg jammer dat we met de ploeg net geen medaille hebben gepakt”, reageert hij vanuit de auto, samen met zijn teamgenoten op weg naar huis.
Na de eerste wedstrijddag (van twee) stond de Nederlandse equipe derde, drie punten achter Tsjechië en tien achter Engeland. “Op het water – een natuurlijke rivier – waren de stekken erg wisselvallig. Dus bij aanvang van dag twee was nog alles mogelijk”, blikt de huidig Europees kampioen terug.
Rivier de Skirvyte
Het WK vond plaats langs de Skirvyte, een rivier die deels de grens vormt tussen Litouwen en Rusland. Een uitdagend water voor de 22 deelnemende landenteams.
De vijf vakken lagen verspreid over verschillende secties van de rivier. Ansing: “In sommige vakken was de rivier zo’n 70 meter breed, bijna 6 meter diep en stroomde het water zo hard dat je minimaal 100 gram lood nodig had. Andere delen waren tot wel 200 meter breed, zo’n 3,5 meter diep en hadden een veel rustigere stroming.”
Brasem of kleine vis?
Toch verschilden de technieken weinig per stek, afgezien van visafstand en keuze voor het voerkorfgewicht. Het gros van de vangst bestond uit kolblei en blankvoorn. “Deze ving je het best tussen de 25 en 30 meter. Voor brasem moest je naar 35 tot 40 meter. Die brasems waren flink: gemiddeld drie pond, uitschieters tot vijf,” vertelt Ansing.
Het verschil in vangstgewichten tussen kleine vis en brasem dwong teams tot een keuze. “Sommige landen gokten op brasem, terwijl anderen – zoals wij en ook Engeland – kozen voor kleine vis. Af en toe pakte je dan toch een brasem mee op korte afstand. Litouwen viste juist puur op brasem. Vier van hun vijf vissers scoorden daarmee top op de slotdag, maar eentje ving ze niet. Dan loop je zo veel punten op dat je medaillekansen bijna weg zijn”, legt de Groninger uit.
Actieve visserij
De kleine vis vroeg om een actieve aanpak. Ansing: “We lieten de ankerkorven nooit langer dan drie minuten liggen. We hadden ze deels dichtgetapet, zodat het aas snel naar de bodem ging. De onderlijnen waren lang – 100 tot 125 centimeter – van 14 of 16/00 nylon. Zo lag het haakaas aan het eind van het voerspoor. Veel vis aasde waarschijnlijk boven de bodem, en dan werkt zo’n lange lijn erg goed bij actief vissen.” Op een haak maat 12 of 14 prikten ze niet veel aas: twee maden en een stukje worm.
Net geen brons
Op de slotdag viste de Nederlandse equipe (39 punten) minder sterk dan op dag één (34 punten). Daardoor kregen andere landen de kans om in te lopen. Duitsland, na dag één nog zesde, viste ijzersterk en schoof op naar plek drie. Het verschil tussen de top drie was uiteindelijk aanzienlijk. Tussen plaats drie en zes lagen de verschillen juist dicht bij elkaar.
Top-5 landenklassement
- Engeland, 52 punten;
- Tsjechië, 58 punten;
- Duitsland, 69 punten;
- Nederland, 73 punten;
- Slowakije, 77.5 punten.
Top-3 individueel
- Felix Scheuermann, Duitsland, 2 punten, 23.701 gram;
- Arturas Lapinskas, Litouwen, 3 punten, 23.878 gram;
- Ramon Ansing, Nederland, 3 punten, 18.302 gram.
Blijf HIER op de hoogte van wedstrijdvissen