Column - Vissen en vrouwen

21 apr 2010

Vissers willen het liefst iets aan de haak slaan. Het maakt eigenlijk niet uit wat, zolang het maar spartelt. Sportvissen is wat dat betreft eigenlijk net vrouwen versieren.

Eerst zoek je een goed stekje, dan prik je wat aas aan je haak en daarna werp je een of meerdere lijntjes uit. Bij vrouwen aan de haak slaan is het echter niet alleen een kwestie van beet krijgen. Een knipoog, een complimentje en niet vergeten een schone onderbroek aan te trekken; het hoort er allemaal bij.

Net als bij vissen bestaan er bij vrouwen vele soorten. Zo heb je de babbelbox (houdt nooit meer op met praten) of de zeurkous, het huppelkutje, de natte dweil, de winterpeen, de wiebelkont, de Girl-next-door, het zomaar tussendoortje, de theemuts, de keukenprinses, het wentelteefje, het zonnekanon, de heilige maagd, het manwijf, het Belgische trekpaard (loopt graag over het strand), de tijger in bed en nog vele, vele anderen.

Iedere soort vrouw verlangt natuurlijk, net als bij vissen, om een specifieke vangtactiek en aas. In de USA is deze populaire vrouwen-versiersport inmiddels tot een ware kunst verheven. Ze noemen het daar The Game. Je hebt voor deze spannende hobby geen enkele vergunning nodig en kun je het hele jaar door blijven hengelen.

Maar let op: er zit ook een addertje onder het gras. Vissen kun je gewoon terugzetten in het water nadat je ze hebt vastgehouden en gefotografeerd. Dat ligt bij vrouwen toch een stuk lastiger. Want voor je het weet ben jij ineens beet genomen en kan je zonder toestemming van moeder de vrouw nooit meer ongestoord doen wat je het allerliefste doet: je hengeltje uitgooien.

Maxim Hartman maakte naam in het televisieprogramma Rembo & Rembo, is presentator van Tante in Marokko en heeft het boek Maling geschreven.
Labels

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.