Beste dokter: Ik krijg zenuwvlekken van stekkenpezers die op mijn voerplekje aan het vissen zijn. Ik krijg hartkloppingen als er regen wordt voorspeld voor het weekend. Ik raak depressief van de beroepsvisserij die voor 17 cent per kilo onze witvis verkoopt aan fabrieken met schoorstenen.
Ik krijg klamme oksels als ik aan mijn vrouw moet opbiechten wat een zakje boilies kost. Ik raak neerslachtig van al die aalscholvers – zij kunnen zonder gezeur iedere dag vissen én zich ongelimiteerd voortplanten. Dat wil toch iedere man?
Wat zegt u dokter? Neen, ik krijg gelukkig geen paaiuitslag zoals een brasem in mei. Wel een beetje serieus graag dokter. Als karpervisser moet ik natuurlijk wel aan mijn ego denken. Volgens mijn vrouw heb ik een praatziekte, want ‘even’ maden halen kost mij al gauw de halve middag. Inderdaad dokter, je kunt vissers in een hengelsportzaak vergelijken met vrouwen in een kapsalon. Ik ben ook verslaafd. Niet aan drugs, maar aan de aardbei geur van Baukje. Laatst was dit product uitverkocht en heb ik de hele supermarkt bij elkaar gescholden. Vond mijn vrouw niet zo leuk, maar ik ga door een hel op zo’n moment.
Verder heb ik slapeloze nachten of ik wel het juiste lokvoertje gekozen heb voor de wedstrijd van morgen. Om maar te zwijgen van afgelopen week; toen wierp ik een voorn naast mijn leefnet en dat tijdens een wedstrijd! Ik dacht dat ik aan de hartbewaking moest. Mijn vrouw vind me obsessief, maar ik vind twaalf keer per dag de casters door een zeef halen héél gewoon.
En weet u dokter, ik leef in een wereld waar je vertrouwen met hoofdletter V schrijft. Kunt u zich voorstellen hoe hopeloos ellendig ik me voel wanneer mijn favoriete haakjes door de fabrikant zogenaamd ‘verbeterd’ worden? Ik wil gewoon mijn oude vertrouwde haakjes terug! Wat zegt u dokter? Ik moest maar eens gaan vissen? Aaaargh!
Herwin Kwint is auteur voor diverse karperbladen en publiceerde onder meer in ‘Een woord van zwijgen’.
-> Meer columns