Van de ijsvogel en de vis

U zal het wel weten: ik heb iets met ijsvogels. Al zo’n dertig jaar. Ergens midden jaren tachtig toog ik naar Frankrijk om grote vissen achter de schubben aan te zitten. Karpers met name. Tijdens die trip zat ik met mijn penstokkie vanaf een hoge rivieroever te peuteren langs de kant. Er streek een ijsvogel naast me neer, met een visje in de bek. Verschrikt vloog hij weg, om even later weer vlak naast me te komen zitten. Ik had al snel door wat er loos was, ik zat recht boven zijn nest. Een ijsvogelnestje, ik had een ijsvogelnestje gevonden!