Jochem Myjer: 'WPC is jongensboek'

“Vlak voor het toernooi begint, ga ik samen met Willem onafgebroken tien dagen in training. Vissen, eten aan de waterkant, slapen op de boot; heerlijk. Dat is toch een jongensboek?! Ik kijk er nu al ongelofelijk naar uit”, zegt Jochem Myjer begin juni, als hij druk bezig is met het schrijven van zijn nieuwe theatershow.

Check een item met Jochem in het AD:

Bij zijn WPC-deelname hangt Myjer niet de Olympische gedachte aan. “We doen mee aan een wedstrijd, dus we willen ook winnen. Natuurlijk besef ik me dat die kans klein is, maar ik ben van nature competitief ingesteld.” Behalve prestatiedrang, staat ook genieten centraal. “Bij het NKS Rivieren hebben Willem en ik ontzettend veel lol gehad én goed gepresteerd (ze wonnen de editie van deze snoekbaarswedstrijd in 2015 – red). Dat gaat dus prima samen.”

Zeker omdat ze volgens Myjer onder druk ook de meeste lol hebben. “Willem en ik lijken op elkaar; en niet alleen omdat we allebei een half schaap op ons hoofd hebben. We zijn twee mafketels, maar kunnen ook goed met spanning omgaan. Datzelfde heb ik als ik in het theater sta. Onder (tijds)druk word ik juist rustig en meer gefocust. Hoe hoger de spanning, hoe scherper ik ben – dat compenseert ook dat ik geen briljant visser ben. Die extra dimensie is voor mij de kick van het wedstrijdvissen.”

Foto: facebook Jochem Myjer - 'Een berg mieren in m'n buik! Strontzenuwachtig! Ingeschreven, boot klaar, hengels klaar, kunstaas! Pfffff!'

-> Hou vooral ook de facebook fanpage van Jochem in de gaten.

Een goede voorbereiding is het halve werk, dus hebben Myjer en Stolk een plan A, B, C en D opgesteld. “Onze tactiek verklap ik uiteraard niet, maar we hebben tijdens het brainstormen alle scenario’s de revue laten passeren. Daarbij zijn we echt op nul begonnen: Willem heeft alle waypoints in zijn GPS gewist om met een frisse blik naar alle mogelijke opties te kunnen kijken.”

“We hebben er vooraf alles aan gedaan, dus we kunnen onszelf – ongeacht de uitslag – niets verwijten. En de druk ligt toch vooral bij mij: Willem kan wel vissen.” Gelukkig weet Myjer dat zijn teammaat veel van hem kan hebben. “Als ik vlak voor de boot een vis los, lacht
Willem zich rot. Dan ben je echt een team. Er is geen spanning, we hebben nooit woorden en weten van elkaar dat we er alles aan doen om een goed resultaat neer te zetten.”

Om de concurrentie maakt Myjer zich al helemaal niet druk. “Nee joh, daar ben ik totaal niet mee bezig. Dacht je soms dat ik boten lek ging prikken?”, lacht hij. “Ik vind het alleen maar mooi om mannen als Luc Coppens (die vorig jaar samen met Jeremy Staverman de WPC won – red.) te ontmoeten. Je moet mij zien als de amateurvoetballer die opeens mee mag doen met het Nederlands elftal. Daar kun je toch alleen maar volop van genieten?!”

“De beleving en het verhaal van zo’n wedstrijd zijn voor Willem en mij uiteindelijk het belangrijkste. Natuurlijk bereiden we ons goed voor en hopen we zo hoog mogelijk te eindigen, maar vissen is bovenal avonturen beleven waar je mooie verhalen over kunt vertellen.” Inspiratie dient zich nu al aan in zijn dromen. “Je wilt niet weten hoeveel dikke vissen ik al heb gelost en snoeken van 1.20 meter vlak voordat ze mijn plug wilden pakken toch a aakten. Heb ik dat alvast maar achter de rug, denk ik dan steevast als ik wakker word.”

In mei 2014 spraken we Jochem al uitgebreid in de rubriek Spraakwater in Hét Visblad. Lees het hele artikel hier terug (pdf)