Feedervissen op de rivier is helemaal het einde voor Wil uit Scherpenzeel. De redenen: het ruige water, de stroming en vorig jaar de vangst van een barbeel van 71 cm. Dat was een mooie bonus te midden van diverse dikke brasems en windes. Toch is het niet alleen maar hosanna. Bij het riviervissen wil zijn lijn nog wel eens op onverklaarbare wijze breken. Een mail naar ‘Vraag het aan Ed’ was zo gestuurd en een afspraak aan de Waal bij Dodewaard snel gemaakt.
Uitgerekend de ochtend van onze afspraak draait de wind naar noordoost en zakt de temperatuur tot rond het vriespunt. Niet echt prettig voor ons, maar ook niet gunstig voor de vangsten. Gelukkig is een diepe, stromende rivier heel wat anders dan een ondiep buurtvijvertje waar het effect van de kou nog veel groter is. Met de wind in de rug tuigen we onze feederhengels op. Voerkorf vullen met voer, vijf maden op de haak prikken en gaan met die banaan. Bijna simultaan werpen we schuin van de krib stroomafwaarts. Het water is diep, loeidiep, en meteen zie ik Wil’s eerste fout. Een klassieker.
Klik hier voor het hele artikel uit Hét Visblad van februari 2010.
-> Meer Vraag het Ed