De meeste scheepvaart over de Maas neemt tussen Maastricht en Maasbracht de bypass over het Julianakanaal. Met de nodige stroming, wisselende waterstanden en een behoorlijke diepte lijkt dit niet bepaald een makkelijk viswater. Charlie van Rhee (31) denkt daar anders over. Met een eenvoudige aanpak vangt hij de zilveren sterren van dit water: XL-formaat blankvoorns.
Het beeld van de zeer ruime hoeveelheid voer in de emmer doet denken aan vroeger tijden. Van dit grondvoer zal Charlie van Rhee straks sinaasappelformaat voerballen kneden. “Er moet nog aas worden toegevoegd in de vorm van flink wat casters en hennep. Ik houd nog wel wat voer achter de hand hoor – voor het bijvoeren tijdens de sessie”, stelt Charlie ons gerust. “Ongeveer 80 procent gaat er bij het aanvoeren in één keer in op 11,5 meter afstand.
Voeren is vangen, zeker bij de voornvisserij op het Julianakanaal – ook in de winter”, zegt de sportvisser uit het Limburgse Meijel vol vertrouwen. Hier in Urmond, maar ook op de Maas en in iets mindere mate aan het Lateraalkanaal – nabijgelegen viswateren – moet je stevig uitpakken om vis te lokken en op de stek te houden. “Onthoud wel dat er viswateren zijn met meer witvis, zoals het Noordhollandsch Kanaal, waar deze voertactiek juist contraproductief is”, waarschuwt Van Rhee
Lees
hier het volledige artikel.