Werelduurrecordpoging - Met de voet omhoog op weg naar de finish

4219
28 aug 2010

Iets meer dan 24 uur is hij nog verwijderd van het nieuwe werelduurrecord vissen. Wiel Kuypers gaat dan ook vastbesloten door naar de 160 uur. Met zijn rechtervoet omhoog op een kussentje, dat wel.

“Met mij gaat het goed”, meldt Wiel Kuypers zaterdagochtend monter. “De afgelopen nacht is goed verlopen. Het weer was mooi en er is voldoende vis gevangen; zeven stuks de man om precies te zijn. Dat klopt, ik heb vannacht gezelschap gehad. Wel zo prettig, want dan gaan die uren in het donker toch wat sneller voorbij. Het schiet nu sowieso al lekker op. Ik kom steeds dichter bij de eindstreep. Het begint zogezegd warm aan te voelen.”

Dat was ook in zijn rechtervoet het geval. Haast terloops laat hij zich ontvallen dat hij zijn recordpoging bijna had moeten staken. “Ik had wat last van mijn voet. Die was zo dik geworden dat ik mijn laars niet meer aan kon. Daar is toen een arts naar komen kijken en die dacht in eerste instantie aan een ontsteking. Het risico daarvan is dat ik trombose zou kunnen oplopen. Dat zou hebben betekend dat ik de poging vanwege gezondheidsredenen had moeten staken. Je mag gerust weten dat ik toen heb zitten janken als een klein kind.”

Inmiddels zit Wiel Kuypers met zijn rechtervoet omhoog te vissen.

Het was dus kantje boord, maar Kuypers had geen koorts en mocht doorvissen van de dokter. “Het bleek gelukkig slechts om een vochtophoping (oedeem) te gaan. Dat kun je krijgen als je zo lang in één houding stilzit.” Bij de ‘herkeuring’ die tijdens het telefonisch interview plaatsvindt, krijgt hij wederom groen licht. “Mijn voet is alweer een stuk dunner, dus de sokjes gaan weer aan en ik kan vrolijk verder. Het enige verschil is nu dat ik met mijn voet omhoog moet zitten, lekker zacht op een kussentje, en deze regelmatig op en neer moet bewegen.”

Met de geruststellende gedachte dat een arts regelmatig een medische check up verzorgt, gaat Kuypers nu bijna de laatste 24 uur in. “De finish komt als het ware in zicht. Ik ben dan ook vastbesloten om de 160 uur vol te maken. Het enige dat me nog van het record af kan houden is die voet. Gaat die weer opspelen, dan zou dat mogelijk nog roet in het eten kunnen gooien. Maar ik ben positief ingesteld, dus ik ga er vanuit dat het allemaal op zijn pootjes terechtkomt.”

Lees ook:

Er zijn geen gerelateerde berichten.

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.