Anderhalf miljoen hobbyisten langs waterkant

4428
27 mrt 2008

HOUTEN - Tegenwoordig vist hij regelmatig dicht bij huis, in de singel voor zijn woning in Houten.

Liever bij mooi weer en met de koffie binnen handbereik. Maar Paul Blokdijk (70) heeft zijn hengels geworpen in viswateren over de hele wereld. Met een bevriend echtpaar en zijn vrouw viste hij onlangs in de middaguren nog drie weken op en rond Bonaire.

Blokdijk is een van de naar schatting anderhalf miljoen sportvissers in Nederland. Als jongetje, opgegroeid in de Amsterdamse Watergraafsmeer, was hij al veel te vinden aan de Ringvaart.

,,Met stokken tussen de waterplanten wroeten. Je gaat vanzelf over op een hengeltje van bamboe en voor je het weet, geef je je zakgeld uit aan betere spullen. We waren met zes kinderen, ik was de enige die viste. Ik vond het prachtig als ik een voorntje ving.''

Hij pakte de hobby weer op toen hij bij IBM werkte. ,,Ik zat op kantoor tegenover een fanatieke visser. Hij heeft mij geleerd zelf hengels te bouwen, een leuke tijd. Ik woonde inmiddels op een woonark in Amsterdam. Vanaf het balkon kon ik vissen. Het gebeurde regelmatig dat mijn zwager en schoonvader in het weekend om vier uur 's ochtends de ark kwamen opgestommeld. Vervolgens zaten we uren te vissen en te babbelen. Mooie herinneringen zijn dat.''

Allengs raakte Blokdijk verslingerd aan het vliegvissen, met kunstvliegen aan de haak op zoek naar soorten als snoek, baars, voorn en brasem.

,,Het vereist een bepaalde techniek, vooral het werpen. Voor beginners is het lastig. De Vereniging Nederlandse Vliegvissers heeft een vliegvisschool opgericht. Ik ben daar instructeur. Op vier zaterdagen kun je het leren, op een mooi watertje bij Wilnis.''

Vaak wordt hem gevraagd wat nu eigenlijk de lol is van het vissen; voor veel jongeren benadert de sport het toppunt van saaiheid.

,,Ik ga helemaal op in het vissen, want een vliegvisser moet zich echt concentreren. Als je wat vangt, geeft het je een goed gevoel. En het brengt je rust, ontspanning. De vangst zet ik altijd terug.''

Heeft hij geen medelijden met die vissen als ze de haak in hun bek hebben?

,,Nee hoor, volgens mij is het deel dat pijn ervaart in de hersenen bij een vis niet ontwikkeld. Ze ondervinden er hooguit wat stress van.''

Blokdijk schreef verscheidene boeken over het vliegvissen en de komende dagen staat hij enkele keren op de stand van de Vliegvisvereniging op de hengelsportbeurs Visma die tot en met 30 maart wordt gehouden in de Rotterdamse Ahoy.

,,Ik zie het als een leuke hobby. Het leverde gedenkwaardige en spannende momenten op. Je kunt je intens gelukkig voelen als je in Duitsland langs een mooi en stil beekje een regenboogforel van een halve meter vangt. Mijn vrouw viste vroeger ook, ze moest helaas stoppen door artritis. Ik ga door tot ik niet meer kan.''

Bron: ad.nl

Er zijn geen gerelateerde berichten.
Labels

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.