DALFSEN - Honderd jaar geleden ging menig vislijn het water in uit pure armoede. Een vis was een meer dan noodzakelijke aanvulling op tafel.
"Vroeger deden ze het met bamboestokken. Nu kan een wedstrijdvisser voor duizenden euro's aan materiaal bij zich hebben. In de hengelsport zie je alle lagen van de bevolking terug", stelt Fred Bloot, voorzitter van de honderdjarige Dalfser hengelsportvereniging De Brasem.
Het sportvissen gebeurt nu vooral voor de ontspanning. Gevangen vissen gaan (meestal) terug in het water. Landelijk en ook in Dalfsen is er de trend dat niet alleen mannen vissen. Ook vrouwen werpen vaker een hengel uit, net als meer jongeren.
Vroeger was het overigens niet alleen noodzaak die vissers naar de waterkant dreef. Zo weet Brasem-secretaris Bert Zweerts. "Mijn opa was heel fanatiek op meun, oftewel winde, want dat is een extra lekkere vis. Als de eerste meun er was, dan gooide hij zijn slagerij een dag dicht", vertelt Zweerts. Zijn opa heeft zijn zaak wel eens voor niks een dag dicht gegooid door een geintje van zijn zoon. "Nu komen er nog steeds vissers speciaal voor meun", aldus Zweerts.
Zweerts is zelf 'vliegvisser'. Andere bestuursleden hebben zich gespecialiseerd in karper of brasem. De ontspanning, natuurbeleving en de voorpret van 'straks lekker vissen', maakt voor hen de hobby mooi.
"Ik heb vrij hectisch werk. Dan werkt de rust, de natuur, dat je geen mens ziet, heel ontspannend. Ik zag het vroeger al terug in mijn schoolcijfers. In het visseizoen gingen de cijfers omhoog en in de wintermaanden kelderden ze. Al met al ging ik dan net over", zegt algemeen bestuurslid Matthijs Gerrietsen.
Bron: destentor.nl