We hebben een taaie maar ook interessante oefenweek waarin we elke dag merken dat de visserij hier nog wel iets anders is dan het karpervissen op een commerciële vijver.
Iedere dag is volledig anders en als geheel is de visserij (nog) niet wat iedereen ervan had verwacht.
We zijn weer twee dagen verder sinds mijn laatste verslag en het begint er nu toch langzamerhand op te lijken dat alles zich (wanneer gebeurt dit eigenlijk niet nu ik erover nadenk) toch iets anders ontwikkelt dan vooraf gedacht en voorspeld.
De historie wijst uit dat op dit water, na een matige eerste trainingsdag, de vissen massaal op de aangevoerde visstekken melden. Waarna er dan heel veel wordt gevangen. Nou, dat mag dan wel zo maar deze week is daarop een uitzondering, hoewel…
Gisteren hadden we een matige training. Alles wat we eerder geleerd dachten te hebben, werkte gewoon niet. Het duurde maar liefst een uur en 25 minuten voordat we de eerste karper landden. Op dat moment hadden zowel de Hongaren, die links van ons zaten, als de Tjechen, rechts van ons, al een aardig aantal vissen in het net. Het probleem was daarna dat niemand nog ving dus een echte come-back zat er niet meer in, ofschoon we later nog wel een aantal vissen wisten te verschalken.
Het is natuurlijk maar trainen maar ik heb nog nooit een visser meegemaakt die zich beter in zijn vel voelt zitten na zo’n, qua vangsten, matige training. Vertrouwen, daar gaat het in onze sport om en dat krijg je vooral door goede vangsten.
We hebben daarna alles nog maar eens op een rijtje gezet en geprobeerd een en ander goed te analyseren. Aan de hand daarvan hebben we de zaken iets anders aangepakt op “voergebied”.
Vandaag moesten we naar box 13, het andere parkoersgedeelte en het gedeelte waar de laatste dagen het meest was gevangen. We vingen nu aanmerkelijk beter en dat gaf een veel beter gevoel bij de jongens. Logisch natuurlijk. We moeten onze vangsten ook weer niet overdrijven maar we deden het zeker goed voor waar we zaten.
Geloof het of niet maar nu werd er aan de andere kant, daar waar wij de afgelopen dagen verbleven, veel beter gevangen. Ik hoorde zelfs over vangsten van 50 stuks! Tja dat kan zomaar hier, hoewel ik dit zelf niet heb gezien.
Morgen, de laatste training, gaan we naar box 2, één van de hotspots van vandaag en bovendien zitten we naast de absolute topfavoriet hier, Engeland. Dat kan wel eens een heel interessante dag worden.
Daarna komt het moeilijkste moment van deze 14 dagen. Er zal een reserve moeten worden aangewezen. Soms gaat zoiets vanzelf, hier is het echt een helse job. De vissers zijn echt aan elkaar gewaagd. Natuurlijk kun je je niet beter wensen als coach maar tegelijkertijd is zo’n keuze maken verschrikkelijk om te doen, zo kan ik iedereen verzekeren. Ik denk dan ook niet dat dit mijn beste nachtrust gaat worden.
Ik zal proberen om morgen nog een verslagje te maken van de laatste training als daar tijd voor is. Daarna moet het gaan gebeuren. We zijn er bijna klaar voor.
Jan van Schendel