Toestand aal nog altijd kritiek

6881
03 nov 2014

De aalbestanden zitten op een alarmerend laag niveau met een reproductie die slechts 1% tot 5% bedraagt van de aanwas in de jaren ’70, toen het bestand nog gezond was. Striktere beschermingsmaatregelen zijn daarom hard nodig. Dat schrijft de Europese Commissie in een evaluatie van de aalbeheerplannen.

De aal staat sinds 2009 op de lijst van bedreigde diersoorten. Ondanks de implementatie van aalbeheerplannen – met daarin maatregelen als visserijbeperkingen, het uit de weg ruimen van migratiebarrières en vermindering van vervuiling – in diverse Europese landen is de aalstand nog steeds zorgwekkend laag.

Dat komt deels doordat de uitvoering van de plannen voor een beter beheer van de aal in veel lidstaten te langzaam op gang is gekomen. Bovendien bleek uit de eerste driejaarlijkse voortgangsrapportage dat er in veel landen wel visserijmaatregelen zijn genomen, maar dat andere beheersmaatregelen vaak slechts deels zijn uitgevoerd of zijn uitgesteld.

Doelen in gevaar

Als gevolg hiervan is het maar zeer de vraag of de in de beheerplannen gestelde doelen wel worden gehaald. Zo zou in vergelijking met de uittrek die er zonder menselijke invloeden zou zijn geweest, gegarandeerd minimaal 40% van de volwassen alen naar zee moeten trekken. Dat kan vanwege een gebrek aan goede data echter niet worden beoordeeld.

Ook is het niet met zekerheid te zeggen dat de lidstaten die de visserij op glasaal toestaan, zoals is afgesproken 60% van de glasaalvangsten gebruiken voor uitzet om de bestanden aan te vullen. Daarbij is het ook nog eens hoogst twijfelachtig of het uitzetten van glasaal en pootaal significant bijdraagt aan de uittrek van schieraal en kan helpen om de aalvisserij in stand houden.

Visserijsterfte nul

Het rapport van de EU-Commissie maakt ook korte metten met de juichende geluiden van beroepsvisserijorganisaties over de ‘record glasaalintrek’. Die is in de Noordzee inderdaad gestegen: van minder dan 1% naar 1,5%. In historisch perspectief geplaatst is dit dus nog maar een fractie van wat het in de jaren ’70 was. Bovendien beïnvloedt het de uittrek van schieraal op de korte termijn niet.

Dit verklaart mede dat de status van de aal nog altijd zeer kritiek is. Onderzoekers adviseren daarom dat alle door mensen veroorzaakte sterfte, zowel visserij als niet-visserij gerelateerd, zo dicht mogelijk tot nul moet worden gereduceerd en dat snel aanvullende beschermingsmaatregelen moeten worden genomen om dit te realiseren.

Bron: Hét Visblad

Lees ook:

Er zijn geen gerelateerde berichten.

Om u de beste gebruikservaring te kunnen bieden, gebruiken wij cookies. Voor meer inhoudelijke informatie en het onderscheid die wij hier in maken, verwijzen wij u door naar ons. cookiebeleid.