Dit Interland op 15 en 16 juni 2015 tussen België, Duitsland en Nederland is bewust op het Kanaal Gent Terneuzen gepland, omdat hier over enkele weken het WK Feedervissen wordt georganiseerd. We kunnen dan een beeld vormen van de ontwikkelingen over meer dan twee wedstrijddagen.
Je ziet vaak dat, op dit soort hele grote viswateren, er na enkele dagen vissen en vooral ook voeren, er meer en meer vis op het parkoers komt. Vooral nadat de vangsten op de tweede dag van de Feeder Challenge iets beter bleken, had ik verwacht dat deze verbetering zich verder zou doorzetten. Dat bleek uiteindelijk niet het geval te zijn.
Deze wedstrijd, met 3 teams van 10 vissers en dus 30 vissers in totaal, was veel kleiner van opzet dan de Challenge. Dus we moesten gedeelte van het ‘Challenge’parkoers kiezen. We besloten daar te vissen waar de vangsten “op papier” het meest waren verbeterd. Dat mag misschien logisch klinken maar het pakte niet helemaal goed uit. De vangsten van de eerste wedstrijddag waren ronduit matig; vangsten van enkele honderden grammen waren eerder regel dan uitzondering.
Er staan niet zoveel Feederwedstrijden op de Internationale kalender. Daar we graag meerdere vissers kansen willen bieden zich tijdens wedstrijden te laten zien, hadden we beslist dat we niet alle “WK-vissers” zouden laten vissen.
De wedstrijd was verdeeld in 5 blokken van 6 vissers, twee van ieder land dus. De vissers van de verschillende landen zaten om en om. Een “op papier” meer eerlijke manier is niet te bedenken.
De tussenstand na de eerste wedstrijddag: Nederland stond eerste met 32,5 punten, tweede werd Duitsland met 35,5 punten en België sloot de rij af met 37 punten waarbij het heel goed uitkwam dat we als team de laatste plaatsen in de sectoren meestal redelijk wisten te vermijden. Bij dit wedstrijdformat is dat namelijk funest voor de teamuitslag. Minieme onderlinge verschillen dus en nog alles voor iedereen om voor te vissen. Het meest opvallend waren wat mij betreft de matige vangsten. Nadat er hier gisteren toch wel een aantal brasems gevangen waren bleek dat vandaag totaal anders.
Tijdens de tweede wedstrijddag waren de vangsten een klein beetje beter maar om nu te zeggen dat ze schitterend waren? Ik wist gewoon dat er bijzonder kleine onderlinge verschillen zouden zijn en dat het zaak was om voor werkelijk ieder visje echt maximaal te vissen. Zo bleek het ook te zijn. We visten, met name als team, een goede wedstrijd waarbij we ook nu telkens de laatste plekken in de sectoren wisten te voorkomen.
De uitslag van de tweede dag was: Nederland werd wederom eerste met 32 punten, Belgie pakte de tweede plaats met 32,5 punten en Duitsland kreeg de derde positie met 40,5 punten.
We wonnen dus ook deze Interland, we hebben dus een heel succesvol aantal dagen langs dit parkoers gehad.
Individueel werd de wedstrijd gewonnen door de Belg Michel de Bruyn die Thorsten Kusters (alweer) net wist te verslaan. Hetzelfde puntenaantal maar nu 40 gram verschil in het nadeel van Thorsten. Hij zal er wel gek van worden zo langzamerhand. De 3e plek was voor de Belg Bert de Mulder. Als beste Nederlander eindigde Alex Frederiks op de 5e plaats.
Deze wedstrijden vormden de ideale voorbereiding voor het komende WK Feeder. Maar juist als alles goed lijkt te gaan, is zeker zaak om “de beentjes op de grond te houden” en alles eens goed te analyseren. Het WK wordt een bikkelharde strijd met waarschijnlijk kleine onderlinge verschillen. Zoals altijd op dit water is Engeland hier ongelooflijk sterk, zeker als straks het team van de beste vissers de strijd aangaat.
Met name België is hier, volgens mij, ook een geduchte tegenstander. De verschillende Belgische WK-vissers hebben uitstekend gepresteerd de laatste dagen. Verdiend ook want zij hebben waarschijnlijk het meest getraind hier. Ook heb ik bovendien enkele hele goede Duitse prestaties gezien, en dan heb ik het alleen nog maar over de ons omringende landen. Geloof me, ook Hongarije gaat hier straks er staan.
Ook wij zullen ons mannetje staan, daarvan ben ik overtuigd. Ik heb nu al zin in de komende WK Feeder week. Er zal best wat druk op staan maar wat zou het? Voor dit soort wedstrijden doen we het allemaal. Steeds vaker blijken we bij allerlei verschillende soorten visserij een geduchte tegenstander. Bij het Feedervissen is dat zeker ook zo.
We krijgen te maken met formidabele tegenstanders. Maar het geeft vertrouwen dat wij tijdens dit Interland en de Feeder Challenge onze tanden hebben laten zien.
We staan voor een moeilijke maar ook prachtige uitdaging.
