Het is ons bootvisteam niet gelukt om de goede trainingsdag om te zetten in resultaten tijdens de wedstrijden van de bootinterland in Burgstaaken, Noord-Duitsland. De mannen visten met volle overgave, maar moesten toezien hoe de andere landen, die veel meer ervaring hebben in het driftend vissen met zware loodgewichten, meer kabeljauw uit het water van de Oostzee visten. Deze discipline beheersen we niet voldoende maar er is dit weekend veel geleerd om de volgende keer een betere prestatie neer te zetten. Deze interland tussen Duitsland, Oostenrijk, Luxemburg, België en Nederland vindt volgend jaar plaats in Nederland, omdat Luxemburg, die dan de organisatie op zich neemt, gekozen heeft voor de Zeeuwse wateren om de wedstrijd te vervissen. Een snelle kans voor revanche.
Tijdens de trainingsdag was het allemaal nog zo goed gegaan. Achter gastland Duitsland waren we overtuigend nummer twee, waardoor we met een goed gevoel aan de eerste wedstrijd begonnen. Maar al snel bleek, dat de andere landen veel opgestoken hadden van de trainingsdag. De lijnen waren aangepast en de manier van vissen werd gekopieerd van de Duitsers.
Ook wij probeerden dat te doen, maar we liepen in elke sector al snel tegen achterstand aan. Omdat de omstandigheden met harde wind en regen de driften snel lieten verlopen, werd er weinig vis gevangen op de eerste wedstrijddag. Een achterstand maak je dan ook niet zo snel meer goed. Frank van Schilt scoorde met een tweede sectorplaats (drie vissen) nog het beste, maar Leen van Marion, Piet Buijk, Sjaak Verburg en Ernest Ripson eindigden allen op een vijfde en laatste sectorplaats. Ernest kon zelfs géén enkele vis ter meting aanbieden.
Frank van Schilt in actie
De tweede dag was het weer beter. Het was droog, en de wind was wat gaan liggen. De MS Karolina zocht de betere visgronden op, wat verder van de haven. Hier werd ook beduidend meer vis gevangen. De Duitse topvissers wisten er bijna twintig per persoon te vangen. Wij probeerden de schade van de eerste dag te repareren en nog wat te stijgen in het klassement. Piet en Ernest gingen goed van start en draaiden mee in de top van hun sector. Bij Leen en Sjaak begon de dag matig met enkele vissen in de eerste periode, maar Frank moest zijn goede optreden van de eerste dag bekopen met geen enkele vis voor de plaatswisseling.
Sjaak met een mooie Gul
Daarna ging het hard. De schipper had goede visgronden gevonden en de kabeljauw vloog je om de oren! Op dat moment vingen wij ook vis, maar telkens net wat minder dan de concurrentie. En toen zagen wij de bui al hangen. Piet en Ernest veroverden allebei een derde sectorplaats, maar helaas behaalden Leen, Sjaak en Frank een laatste plaats in de sector. Het verdict werd opgemaakt en Duitsland werd overtuigend winnaar, voor de verrassende sterk vissende Belgische formatie en Luxemburg. Oostenrijk, die overigens al hun wedstrijden in Burgstaken vervissen, werd vierde en wij moesten helaas genoegen nemen met de laatste plaats.
Piet beloond voor grootste platvis
Het is niet anders, we kunnen het niet mooier maken, maar de revanche zal volgend ongetwijfeld volgen, als er in de Zeeuwse water gevist gaat worden! Een pleister op de wonde was dat Piet Buijk tijdens de twee toernooidagen de grootste platvis wist te vangen en daarvoor een fraaie plaquette mocht ontvangen!
Henri Karremans
